Kończę kurs czując ciepło i czułość do siebie. Mam poczucie, że jestem ważna, doceniam to, co robię. Coraz częściej pozwalam sobie odpoczywać, daję sobie czas na oddech i spokój. Już nie denerwuję się tak szybko. Sama ze sobą czuję się zdecydowanie lepiej. Inni również zauważają, że jestem bardziej cierpliwa i wyrozumiała. Ten kurs nie uleczy wszystkiego z czym się tutaj przychodzi, ale zasiewa wiele dobrego i liczę, że będę na tyle wytrwała, że będę walczyć o każde nasionko, które powoli kiełkuje.

Te zajęcia dały mi siłę, żeby iść do przodu, ale iść z głową. W końcu zaczęłam myśleć o sobie. Stałam się ważna dla siebie. Owszem nadal chcę być blisko, ale z tymi, którzy mnie kochają lub lubią, a nie z tymi, którzy są dla mnie toksyczni. Nie jest to łatwe, bo wcześniej chciałam udowodnić wszystkim, jak bardzo mnie potrzebują, dlatego zatraciłam siebie i swoje potrzeby. Po tych 8 tygodniach mam siłę na nowy rozdział, na nowe, lepsze życie.

Kończąc kurs mam poczucie, że mogę, że da się, że dużo zależy ode mnie.
To początek mojej drogi do siebie.

Jestem dumna z tego, że przez udział w kursie zrobiłam dla siebie coś dobrego, wartościowego bez zewnętrznego bodźca. To była wyłącznie moja decyzja, bez impulsu z zewnątrz, od innych osób. Dotychczas nie miałam odwagi samodzielnie robić czegoś dla siebie. Robiłam to tylko z czyjejś inicjatywy, albo wspólnie z kimś innym. Ten samodzielny udział w kursie bez asysty koleżanki, znajomych otworzył mi drogę do tego, aby troszczyć się o siebie w samodzielny sposób. Wyszłam z zamrożenia i niemocy. Weszłam w aktywne działanie na rzecz samej siebie.

Kończę kurs z wiedzą, że słuchanie siebie jest dobre, zdecydowanie ułatwia podejmowanie decyzji, często pokazuje jedyną, możliwą drogę. Kończę kurs z radością, jaką daje słuchanie własnego ciała, z uczuciem jedności ze swoim ciałem i z przekonaniem, że nie muszę z nim walczyć. Kończę kurs z uczuciem kobiecej wspólnoty, wspierającej, bez rywalizacji.

Kończąc kurs jestem spokojniejsza, bo mam wrażenie, że zrobiłam coś dla siebie. Staram się wyciszyć niepokój. Nie wiem czy będę potrafiła to wszystko wykorzystać tak, jak powinnam...

Na tym kursie nauczyłam się słuchać swojego ciała i dbać o jego potrzeby. Nauczyłam się przetwarzać stres na pozytywne myśli. Nie zwlekam już z podejmowaniem decyzji, trudnych decyzji. Niczego ani nikogo nie udaję. Jestem sobą. Terapia własna zakończona tym kursem była dla mnie powrotem do życia takiego, jakiego pragnęłam. W moim tempie i z wiarą w ludzi i pozytywne myślenie.

Kończę kurs z wolnością, swobodą i spokojem. Wychodzę z domu bez obaw przed tym, co wydarzy się po powrocie. Robię swoje, zostawiając za sobą niezadowolenie innych osób. Małymi kroczkami wychodzę z klatki brania na siebie całej odpowiedzialności i choć wiem, że jeszcze długa droga przede mną, to już dziś czuję jak wyrastają mi skrzydła.

Kończę kurs z większa odwagą, aby żyć, już łatwiej, już mniej się boję, podjęłam walkę o siebie.

Kurs trzeba przeżyć, niezależnie czy myślisz, że on pomoże lub nie pomoże i będzie stratą czasu. To najprawdopodobniej najbardziej przełomowa „strata czasu” w moim życiu. Bałam się co mnie tu spotka, przyszłam ze swoim lękiem. Lęk zniknął na pierwszym spotkaniu.